Beste kijkbuis-vrienden,

Hier ben ik dan weer, in mijn vrije uurtje tussen de lessen probeer ik even snel een verhaal in elkaar te zetten om jullie weer op de hoogte te brengen.

Let op! Dit verhaal is op verschillende momenten getypt. Het eerste en het laatste stuk zijn zo ongeveer een maand na elkaar getypt.

Op het moment dat ik mijn vorige verhaal op internet plantte had ik namelijk al stiekem meer dingen ondernomen. Het weekend ervoor ben ik namelijk wezen kamperen! Heeeeerlijk. Aangezien dit bij mij het ultieme vakantie-gevoel oproept en ik dit jaar nog geen seconde in een tent had doorgebracht, was ik hier echt aan toe.
Na een stevige avond stappen hadden we omhalf 12uur bij de supermarkt afgesproken om boodschappen te doen (reken altijd ongeveer 2 uur tussen opstaan en tijd van afspraak, het reizen blijft hier namelijk 1 van de meest tijdrovende dagelijkse bezigheden). Toen mijn wekker ging zag ik dat ik een aantal smsjes had dat we er al om 11 uur moesten zijn aangezien de bus eerder ging dan we dachten. Racen, racen...Ida en Anderson waren er over eens dat Patsy wat hulp nodig had bij het shoppen aangezien we anders het hele weekend moesten leven van drank, zonder verder vast voedsel.
Toen ik in de supermarkt aan kwam bleek deze gedachte niet geheel ongegrond te zijn ;)

De zaterdag en zondag in Neusa (spreek uit als nee-OE-sa) doorgebracht, lekker bij het kampvuur, gesocialised met een groep colombianen daar, zondag de hele dag in bed gelegen. Wakker worden met een schitterend uitzicht over een meer. Met z'n 4en in een klein tentje gelegen, overdwars omdat het anders niet pastte. 2 kleinemannetjes, 2 grote meiden, dus zij aan de zijkant, wij in het midden.De opmerking van Patsy de volgende dag was wel mooi: 'I wonder why we didn't close the zipper of the tent if it's that cold in the night', Ida en ik 'Well Patsy, we wonder if you saw our legs outside the tent. WE JUST DON'T FIT IN!'
De mannen kwamen totaal gehavend thuis. Patsy met een blauw oog, Anderson met een dikke bult op zijn hoofd. Het verhaal was dat Ida en ik lagen te slapen in de tent toen er 3 grote sterke mannen ons lastig kwamen vallen.Patsy de Dappere en superheld Anderson hebben de ons beschermt en in een korte maar hevige strijd de mannen buiten de tent weten te houden.
Het echte verhaal was dat Patsy dronken was en toen gevallen is --> blauw oog. Anderson was hout aan het zoeken en wilde een paal door midden trappen. Met een aanloop sprong hij op de paal die vervolgens met een vaart opsprong en tegen zijn hoofd kwam ---> Bult. Later stootte hij nog een paar keer zijn hoofd. Op zondag toen we net weg wilden gaan en de auto in aan het pakken waren zei hij 'ow..het doen geen pijn meer', waarna Patsy de autoklep dincht wilde doen wat niet lukte. Na 3 keer met veel kracht dat ding te hebben geprobeert dicht te gooien (' why is thismailto:%5E@#$%@ thing not closing') begonAnderson tekermen 'Patsy...stop dat. Ik sta onder de klep!'-->grotere bult.

De week na Neusa had ik veel rare lessen. 1 ging over een stel dat wilde trouwen,over waar ze vooraf aan moesten denken. De lerares wist hetzover te krijgendat ze op een gegeven moment zei 'het is belangrijk om te bedenken waar je de kerstdagen gaat doorbrengen. Bijzijn ouders, haar ouders of gewoon met zijn2en. Het is belangrijk om ditvooraf met je dokter te bespreken.' WAT!! Ga lekker naar je huisarts om je kerstdagen te plannen! Pffffff...
De les erna zei de arts dat we gingen relaxen. Hij vroeg ons de ogen te sluiten wat een geschenk uit de hemel was omdat ik ze toch al niet open kon houden. Hij begon een situatie te omschrijven over 'stel je voor dat je zwanger bent, je bent gelukkig met je perfecte partner. Alles is goed...blablabla'. Hij zette er zweef muziek bij aan, en de 2e bizare les was geboren.
Serieus...ik snap niet wat dit allemaal met geneeskunde te maken heeft maar ik weet wel dat ik hier geen top-chirurg van wordt ;)

Dat weekend in Bogota gebleven, huisfeestje gehad, meer niet.
Die week weer naar de film geweest (heb ondertussen mijn record van 'meeste bios-bezoeken in een korte tijd' verbroken). Tot nu toe heb ik in Colombia 'La cruda verdad', 'Final destination' (wat een slechte film) en'lluvia de hamburguesas' ('Cloudy with a chance of meatballs'..aanrader voor DD ;) ) gezien. Lekker hoor.

Afgelopen weekend ben ik met wat klasgenoten en Ida naar Melgar geweest. Dit is een warme plek waar enorme huizen staan. Dit zijn de weekend huisjes van de rijke lui hier. Tis echt niet normaal. Elk huis is echt gigantisch en een prive-zwembad is er standaard. Aangezien onze klasgenoten (en trouwens zo ongeveer iedereen hier op de universiteit) verwende rijkelui's kindjes zijn, was een (redelijk prijzig) weekendje daarheen niet weg te denken. Het was een lang weekend aangezien maandag een feestdag was (niemand die weet wat er gevierd wordt). ...

(...)(onderbreking van een maand)

...Het weekend hebben we feestend doorgebracht. Ik heb uitgevonden dat vodka met lychees (die rare vruchten, rood en prikkelig van buiten, wit en slijmerig van binnen, met een grote pit) ONTZETTEND lekker is. Ik ben dan ook zaterdag om 12 uur vertrokken van de white-party die we hadden, om vlug mijn bed in te duiken. Om 5 uur uit beroerdheid mn bed uit gegaan om buiten, op de zwembadrand, verder te slapen. Om na zonsopkomst me in het zwembad te laten zakken en tot 2 uur 's middags daar te wachten tot ik weer ‘hola' kon zeggen.

Bla bla bla...saaie schoolweken.

Weekend geslapen

Weer een week met weinig slapen veel onzinnige lessen.

Weekend gefeest ofzo...

Week

Weekend: Vrijdag fotoshoot gehad. Waren 2 jongens die iets met fotografie studeerden en mij graag als model wilden gebruiken. JEEEEZ wat is DAT moeilijk zeg. Ik had het weekend ervoor nog wel een Benelux next topmodel-dag gehouden op rtlgemist.nl, maar daar had ik duidelijk niks van geleerd. Lekker stijf in de lens staren, armpies gezellig als zakken rijst naast mn lichaam, lachen als een boerin met kiespijn, of een grijns alsof het colombiaanse eten me toch echt fataal was geworden. Ik ben heel benieuwd naar het resultaat. De jongens zeiden dat ze goed gelukt waren maar ik heb sterk het gevoel dat hier weer sprake is van de colombiaanse vriendelijkheid.

Zaterdag zijn we, op aanraden van de lonely planet, met zijn 6-en (ondertussen ook onder gezeldschap van de maastrichtse Ralph Kurtsjens..of hoe je die naam ook mag spellen,hij gaat deze co-schap na Jopje in Ecuador doen maar is hier eerst Spaans aan het leren) naar het cloud forest Parque National Chicaque gegaan. Echt indrukwekkend! Dit is wel het mooiste wat ik tot nu toe heb gezien in Colombia. Helemaal naar beneden gelopen naar een hostel waar we wilden overnachten, tot er een aantal zeiden dat ze hier geen rekening mee hadden gehouden. Omdat we toch weer omhoog moesten om Cheryl terug te brengen (zij had de volgende dag een toelatings examen om hier geneeskunde te gaan studeren), hebben we besloten allemaal naar huis te gaan. Weer met een paard naar boven (omdat we op de heenweg genoeg mensen tegen kwamen die de andere kant op gingen en een aardig doodse blik in hun ogen hadden). Wat een bitchen waar die paarden trouwens. Waren elkaar constant aan het bijten, 1tje heeft mij nog tegen mijn been gekickt (zonder schade uiteraard, want ik ben een bikkel). Met zijn allen naar Andersons huis gegaan, en met zijn 6en in zijn bed gekropen. Andersons moeder bood aan dat er 2 mensen bij haar in haar 1 persoons bedje mochten komen liggen omdat dat comfortabeler zou zijn hahaha. Ik sliep al toen de anderen weg gingen, dus toen ik de volgende dag met hem zat te ontbijten was zijn moeder flink verrast. Niet om mij te zijn, maar dat de anderen er niet waren hahahah. Wat een top-vrouw.

'waar zijn de anderen?'
'2 liggen in jouw bed en de anderen zijn al naar huis gegaan mam'
'ow...'

Zondag de colombiaanse film Amor o morir gezien. Even gehuilt op het eind en naar huis gegaan.

Deze week een presentatie gegeven IN HET SPAANS (!!) en dat ging goed. Heel blij mee.
Verder de kinderen op het schooltje les gegeven over handen wassen en me nog meer verveeld in de consulten. Veel moeten wachten op patiënten en in de tussentijd dus maar zitten msnen (hoi Jos), een gedicht geschreven, plannen gemaakt voor dit weekend, smsjes gestuurd, tekeningetjes gemaakt, foto's gekeken. Je weet wel...verveling.

Dit weekend wilde ik graag reizen. Zaterdag is het Halloween, wat hier grootst wordt gevierd (krijg al zegen 1.5 maanden constant de vraag naar mn hoofd geslingerd als wat ik verkleed ga...varkentje is toch wel mijn favoriet). MAAR omdat maandag alweer een vrije dag is heb ik besloten dat varkentje toch maar tot carnaval in de kast moet blijven en ik op zoek ga naar meer Colombia. Omdat de rest wel allemaal halloween gaat vieren ga ik alleen samen met Anderson (oh jee oh jee..wat een romantisch gedoe). Morgen avond vertrekken we met de avondbus naar Cali om daar bij zijn tante langs te gaan en vervolgens door te gaan naar Las playas pasificas (westkust). Daar slaan we weer lekker ons tentje op en het plan is maandag avond weer in Bogotá te zijn. Ik heb er veel zin in omdat ik eindelijk weer wat meer van het land zie en het er heel anders is dan hier (armer, haast geen blanken, veel vis eten, WARM!).

Volgende weer ga ik dan waarschijnlijk de Caribische kust opzoeken (lees: BOUNTY STRANDEN!!!) en dan kom ik over 2 weekjes alweer terug. Ik heb er zin in om deze weekjes nog hier lekker bezig te zijn, maar als ik eerlijk ben, ben ik deze week toch wel erg veel dingen van Nederland gaan missen. M'n fiets, het vrije leven, dat alles dichtbij is, het eten, het normale ritme (voldoende slaap), ik zou echt een moord doen voor een menutje in de Fallstaf/falstaff..hoe je het ook mag schrijven, who cares? EN, niet te vergeten, heb ik ook heeeel veel zin om jullie weer te zien. DD, ik zit er zwaar aan te denken om meteen mijn dag na aankomst met jullie mee te gaan naar de Backstreet Boys. Een betere manier van reïntergratie is er volgens mij niet.

Mijn plan is om zo ook even weer mijn foto-collectie op mijn site te planten maar sja...plannen...die heb ik wel vaker.

Lieve lieve mensen. Geniet van jullie laatste 2 Floor-loze weekjes, daarna moeten jullie het weer een tijd met mij doen. Allemaal een aai over de bol, en NOS VEMOS!

Chao mis amores,

Floortje