Beste Lezers,

Vandaag dan toch weer een nieuw verslag van de dingen die hier in het warme Ecuador gebeuren. Afgelopen week zijn we niet erg bussy geweest omdat Jopje steeds in strijd was met haar hoogteziekte. We hebben daarom ook niet veel geslapen omdat ze vooral 's avonds aan het spoken was. Aangezien we in een 2 persoons bed liggen heb ik me ook niet asociaal om kunnen draaien om door te slapen ;) De week heb ik dus vooral doorgebracht met spaanse lessen (van 9 tot 13 uur) en daarna een beetje boodschappen doen, tijdschriftjes lezen en mn snoepzak leeg vreten. Vrijdag voelde Jopje zich weer beter dus besloten we in het weekend wat te ondernemen. Vrijdag heb ik eerst nog met een andere leerling, 2 leraren en daar weer 2 vrienden van, in een barretje wat combo's bier zitten drinken (3 flessen van ongeveer 7/10 liter voor de prijs van 2 => ongeveer 2 euro).

Door de weeks staan we vroeg op (kwart voor 8) maar in het weekend nog vroeger. Zaterdag zijn we half 7 opgestaatn om de metro + bus naar Otavalo te pakken. Daar is namelijk een grote indianen markt waar je het best vroeg heen kan gaan. Ongeveer 3 uur later en 2,70 dollar armer kwamen we in Otavalo aan. Heel leuk om zoveel mensen in klederdracht bij elkaar te zien. De kleuren en geuren waren er hartstikke mooi. Helaas voelde Jopje ze alleen weer niet goed worden (Otavalo ligt hoger dan Quito) en zijn we 3 uur later, zonder veel te kopen, weer terug gegaan. 's Avonds zijn we gaan uit eten omdat veel mensen ons dat hadden aangeraden. Jopje durfte het nog niet aan om voor het vreemde Ecuadoriaanse eten te gaan, dus zijn we naar een chinees restaurant gegaan waarvan een stelletje uit het hostel had gezegt dat je er veel voor weinig kon eten. Omdat de menu kaart ons weinig zei hebben we gekozen voor het eerste (en achteraf duidelijk niet het beste) menu. Als voorafje kregen we een doorzichtige wittige, slijmerige soep met belletjes erop die meer weg had van een kommetje snot. Gelukkig was de smaak beter. Ik was heel blij dat Jopje zei dat er garnaaltjes in zatten (wat het duidelijk niet waren) omdat ik die gedachte vast houdend de kom toch leeg gekregen heb. Daarna kregen we een enorme bord rijst met kip en garnaaltjes die (op de enorme stukken vet) toch beter te eten was. Inderdaad veel voor het geld maar duidelijk niet voor herhaling vatbaar. Daarna besloten we nog een koffie te nemen op een terras. Na een capuchino die we die week in het centrum historico hadden gehad (zeer zout en zeer ranzig met kauwgom-achtige slagroom) gaf Jopje aan toch voor de Mojito te gaan. Heel leuk dat de (niet al te lelijke ;) ) ober later met 2 mojito's voor ieder aan kwam lopen! Weer een combo!! 2 voor de prijs van 1. Aangezien ze hier niet aan afgetapte hoeveelheden drank doen waren ze zeer sterk. Die nacht hebben we dus goed geslapen.

Helaas moesten we zondag alleen al om HALF 6 (!!) op. Die dag stond de Quilatoa loop op de planning. Dit is een reis over de bergen die uiteindelijk uitkomt bij een groot kratermeer (zie foto's) echt heel vet! Onderweg kwamen we langs allemaal indanen dorpen, kleine strohutjes waar de plaatstelijke bevolking met 1 gezin EN een cavia, in 1 ruimte woont, in the middle of nowhere, zonder gas, water, en electra, met buiten een enorm stuk land om gewassen op de verbouwen en hun koe en varken of hun lama's op los te laten. (helaas geen foto van). Het kratermeer was enorm. Met de voet naar beneden, op een ezel ophoog, en nu dan, uiteraard, spierpijn in kont en benen (wordt t lekker strak van ;) ). Jopje heeft een foto van mij op de donkey maar helaas heeft ze haar fototoestel daar laten liggen (que triste!).

Vandaag hebben we eindelijk weer ‘uit kunnen slapen' en zijn we weer fris en fruitig aan de spaanse lessen begonnen. Lekker in het spaans over Geert Wilders en huisdieren gepraat.

Es todo ahora (dat is alles nu).

Hasta la pasta en tot de volgende villa!
Floorke