Schnudelpupchens,

Jullie zullen wel allemaal denken: die heeft vakantie dus is lekker met haar reisje bezig, maar niets is minder waar. Bijna 2 weken terug had ik 2 toetsen die ik allebei moest halen omdat mijn reisje anders nog eens niet door zou kunnen gaan. Vrij vervelend zo om dat zo op het laatste moment te horen te krijgen dus ben ik er vol voor gegaan om deze toetsen te halen (en natuurlijk omdat ik ze sowieso wilde halen natuurlijk). Voor 1 van de toetsen was dat mijn laatste kans, terwijl de toets van de dag ervoor eventueel nog 1,5 weken later herkanst kon worden. Ik ben dus vol gegaan voor de 2e toets en heb slechts een beetje geleerd voor mn andere toets. Resultaat: de 2e toets dik gehaald en de eerste toets (met 1 vraag verschil) niet gehaald. JEEEEEZ wat baalde ik. Dat werd dus herkansen. Ondertussen begonnen de dingen ook te dringen die ik nog voor colombia moest regelen. Vervolgens minder leuk nieuws van het thuisfront en het drama was helemaal compleet. Afgelopen weekend heb ik hard geprobeerd om nog wat te leren maar mn hoofd stond er duidelijk niet naar. De zenuwen waren duidelijk aanwezig: slecht slapen, niet kunnen eten...bah bah. Gister mn herkansing gehad, en ik durfte nog niet met overtuiging te zeggen dat ik hem gehaald had. De herkansing was duidelijk moeilijker dan de toets zelf!

Vanochtend was ik weer vroeg wakker. Was toch nog onrustig over de uitslag van de toets. Omdat het een toets met open vragen was kon de uitslag nog wel lang op zich laten wachten. Even mail gecheckt, en ja hoor: DE UITSLAG WAS BINNEN! Dat had ik niet verwacht, mn hart sloeg duidelijk een paar keer over en er werd me even bevestigd dat mijn adrenaline gewoon enorm goed werkt in mijn lichaam. Op die momenten wil internet altijd even niet zo heel goed meewerken dus het duurde allemaal wat lang.

En ja hoor: GEHAALD!! Jongens, jullie lezen hier het verhaal van een echte bachelor! Ik heb hem nu echt op zak. Over het feit dat je daar bij geneeskunde weinig mee kan denken we even niet na, maar ik heb hem wel! My god, wat ben ik hier blij mee. Voor 4 maanden heb ik nu even niks te maken met universiteit Maastricht en wat voelt dat goed. Ik ga me nu heel hard storten op alle dingen die nog geregeld moeten worden want over 9 dagen,19 uur, 59 minuten en 43, 42, 41, 40 ,39...seconden vertrekt mijn vliegtuig!

Zo tot zover dat verhaal. Dat is meteen de reden waarom mijn volgende verhaal even op zich heeft laten wachten. Jopje en ik hebben namelijk ons eerste reisavontuur meegemaakt en dat moet genoteerd worden. Maandag 6 juli hadden wij namelijk het geweldige en spontane idee om naar de decatlon in Kerkrade te gaan (voor de onwetenden onder ons: dat is een uitdoor sport megastore) om te kijken of ze daar nog handige dingen hadden voor onze reis. Hop de trein in, bus pakken en je bent er....zou je zeggen. 'Bij het Roda stadion moeten we er uit' 'Hier is een stadion.' 'Ja maar de tijd klopt niet. We wachten even want Fortuna speelt hier toch ook? Misschien is dit het Fortuna stadion' 'Ok' 'Waarom praat de buschauffeur eigenlijk duits? We zijn toch gewoon in Nederland.' 'Misschien omdat het een duitse bus is.' 'aah, daarom moesten we zelf stempelen' (natuurlijk hadden wij geen idee hoeveel we moesten stempelen en hadden we daarom maar 3 strippen gestempeld voor ons 2en wat duidelijk te weinig was voor de tocht die we maakten) 'Nog 3 minuten en we zijn er' 'ow, maar in die tijd zat ook de 11 minuten lopen van de bushalte naar de winkel' 'hmmmm, laten we uitstappen!'. Toen we uit de bus stapten werd al vrij snel duidelijk dat we in Duitsland zaten. Wat een grap. Haha...en dat moet samen naar Ecuador. Snel in een andere bus gestapt en ons goed vermaakt bij de decatlon, burger king en weer in de trein. Ach, zolang je geen haast hebt kan hier best om gelachen worden. 1 voordeel: in Ecuador zullen we waarschijnlijk veel beter merken wanneer we de grens over gaan omdat ze daar niet zo europees open zijn als hier.

Tot zover, het belooft veel goeds dus, nu ga ik weer snel een klein feestje vieren terwijl ik verder ga met regelen.

Hoi Hooooi!